جلسه دفاع از پایان‌نامه: مهدی صادقی درجزینی، گروه برنامه‌ریزی حمل‌ونقل

خلاصه خبر: مدل بهینه‌سازی عملکرد خطوط اتوبوسرانی با به‌کارگیری راهکارهای اصلاح عملیات

  • عنوان: مدل بهینه‌سازی عملکرد خطوط اتوبوسرانی با به‌کارگیری راهکارهای اصلاح عملیات
  • ارائه‌کننده: مهدی صادقی درجزینی
  • استاد راهنما: آقای دکتر سیداحسان سیدابریشمی
  • استاد ناظر داخلی: آقای دکتر محمود صفارزاده
  • استاد ناظر خارجی: آقای دکتر یوسف شفاهی (دانشگاه صنعتی شریف)
  • مکان: اتاق 6/02
  • تاریخ: 1398/06/31
  • ساعت: 17:30

چکیده:حمل‌ونقل همگانی یکی از ارکان توسعه و تسهیل جابه‌جایی در کلان شهرها محسوب می‌شود. بهینه‌سازی عملکرد خطوط اتوبوسرانی به عنوان جزیی از شبکه حمل‌ونقل همگانی تحت تأثیر الگوی تقاضا و شبکه حمل‌ونقل بسیار اهمیت دارد. در این پژوهش شیوه به‌کارگیری راهکارهای عملیاتی شامل: پرش ایستگاهی، خط کوتاه گردش، شروع سرویس‌دهی از ایستگاه‌های میانی و ترکیب راهکارها برای بهبود عملکرد یک خط اتوبوسرانی ارزیابی شده و اثرات شیوه پیاده‌سازی برای ایجاد بیشینه میزان بهبود عملکرد خط اتوبوسرانی مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد. برای این منظور مدل شبیه‌سازی که در آن امکان مدل‌سازی عملکرد یک خط اتوبوسرانی با درنظر گرفتن الگوی تقاضا در ایستگاه‌ها و مشخصات فرآیند سرویس‌دهی اتوبوس‌ها بوده ارائه شده است. مدل بهینه‌سازی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک متصل به مدل شبیه‌سازی نیز طراحی شده تا بتوان شیوه پیاده‌سازی راهکارهای عملیاتی را متناسب با ویژگی‌های تقاضا و عرضه خط اتوبوسرانی بهینه‌سازی نمود. راهکار عملیانی در بخش سرویس‌دهی اتوبوس‌ها برای مدل شبیه‌سازی تعریف شده و عملکرد خط از منظر زمان سفر مسافران، زمان انتظار، متوسط زمان سرویس‌دهی اتوبوس‌ها در خط به عنوان خروجی از مدل شبیه‌سازی استخراج شده است. این خروجی‌ها به عنوان ورودی به همراه شیوه پیاده‌سازی راهکارهای عملیاتی وارد مدل بهینه‌سازی شده و شیوه‌های پیاده‌سازی جدیدی مبتنی بر عملگرهای جهش و ترکیب الگوریتم ژنتیک تولید و مجددا برای تعیین خروجی‌ها وارد مدل شبیه‌سازی می‌شوند. این فرآیند تکراری تا زمانی که بهبودهای قابل توجه در تابع هدف مدنظر که بهبود وضعیت سرویس‌دهی خط برای مسافران و یا کاهش هزینه‌های بهره‌بردار است ادامه پیدا می‌کند. روش پیشنهادی در خط اتوبوسرانی کریمخان_ میدان جمهوری تهران با متوسط تقاضای مسافر بر روز 6200 نفر در مسیر رفت و 4700 نفر در مسیر برگشت و تعداد 13 ایستگاه در مسیر رفت و 14 ایستگاه در مسیر برگشت با سرفاصله زمانی اعزام اتوبوس‌ها برابر با 5 دقیقه برای ساعات اوج تقاضا بکار گرفته شد. نتایج نشان داد که این پیاده‌سازی 17 درصد زمان سفر کل مسافران و 3/15 درصد متوسط زمان سفر هر مسافر را در مسیر رفت و 4/16 درصد زمان سفر کل مسافران و 9/17 درصد متوسط زمان سفر هر مسافر را در مسیر برگشت خط اتوبوسرانی مورد مطالعه نسبت به وضع موجود کاهش داده و همچنین زمان سرویس‌دهی اتوبوس‌ها به عنوان شاخصی از هزینه بهره‌بردار 7/22 درصد در مسیر رفت و 3/12 درصد در مسیر برگشت نسبت به وضع موجود کاهش داشته است.
کلمات کلیدی:راهکارهای عملیاتی، اتوبوسرانی، اصلاح عملکرد، پرش ایستگاهی، زمان سفر مسافران


25 شهریور 1398 / تعداد نمایش : 1253