جلسه دفاع از پایاننامه: جابر عزیزی-مهندسی پلیمریزاسیون
خلاصه خبر: تأثیر شرایط و محیط پلیمریزاسیون لایه پلی آمیدی بر نمکزدایی آب توسط غشاهای کامپوزیتی تهیه شده به روش پلیمریزاسیون بین سطحی
چکیدهبررسی نظام¬مند عوامل تاثیرگذار بر شار و پس¬زنی نمک غشاهای کامپوزیتی لایه نازک، تهیه شده به روش پلیمریزاسیون بین سطحی، از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق، با استفاده از طراحی آزمایش به روش تاگوچی، به بررسی تاثیر عوامل نحوه¬ی فرآیند لایه¬ی فوقانی، نوع پذیرنده اسید، نوع حلال و غلظت عامل فعال سطحی موجود در سامانه واکنشی پلیمریزاسیون بین سطحی (IP)، بر شار و پس¬زنی نمک غشاهای کامپوزیتی در فرآیند اسمز معکوس پرداخته شد. نتایج حاصل از طراحی آزمایش با استفاده از آنالیز واریانس(ANOVA) نشان داد، عوامل نحوه¬ی فرآیند و نوع حلال، به ترتیب با مقادیر 47/41% و 52/2%، بیشترین و کمترین تاثیر بر شار غشا را دارا بودند. همچنین، نوع حلال آلی و غلظت عامل فعال سطحی با مقادیر 40% و 69/6%، به ترتیب بیشترین وکمترین تاثیر بر پس¬زنی نمک غشا را داشتند. غشای کامپوزیتی، با لایه¬ی فوقانی ساخته شده با فرآیند اصلاح حرارتی و در حضور پذیرنده¬ی اسید Na2CO3، 5/0درصد وزنی از عامل فعال سطحی و حلال هگزان، با شار آب LMH 41 و پس¬زنی نمک 1/98%، به عنوان غشای بهینه پیشنهاد گردید. همچنین، مشخص گردید با افزایش دما، در فرآیند اصلاح حرارتی، از 25 به C˚55، شار و پس زنی غشاها افزایش، ولی با افزایش بیشتر دما به C˚80 تنها شار افزایش و پس¬زنی نمک کاهش یافت. بعلاوه، استفاده از روش لایه نشانی دورانی در ساخت لایه فوقانی، در مقایسه با روش¬های متداول و اصلاح حرارتی، منجر به جهت گیری ترجیحی زنجیره¬های پلیمری، کاهش تخلخل و در نتیجه کاهش شار غشا، گردید. نهایتاً، ارتباط فی ما بین ساختار با خواص عبوردهی آب و پس¬زنی نمک غشاها، از طریق بررسی طیفهای ATR-FTIR، SEM و AFM برقرار شد. 15 بهمن 1396 / تعداد نمایش : 2105
|