در ادامه پروفسور ایینگ از علاقمندی پژوهشگران ایرانی به حوزه نانوتکنولوژی و علوم نانو یاد کرد و ضمن تأکید بر لزوم فراهم نمودن امکانات پژوهشی، رفاهی و شغلی برای دانشجویان گفت: شرایط می بایست به صورتی باشد که اگر دانشجویان با استعداد جهت ادامه تحصیل و یا گذراندن دوره پژوهشی به خارج از کشور می روند انگیزه مناسب برای بازگشت داشته باشند و به آنها جهت بهبود وضعیت شان کمک گردد. باید منابع مالی خوب و کافی برای تحقیقات دانشجویان مقطع دکترا تخصیص یابد.

وی به وضعیت دانشجویان دانشگاه های سنگاپور اشاره کرد و افزود: در سنگاپور دانشجویان مقطع دکتری به صورت تمام وقت در دانشگاه مشغول کار و تحصیل هستند و از دریافتی مناسبی برخوردارند. کشورهای غربی تمایل زیادی به جذب دانشجویان برتر ایرانی دارند. دانشگاه¬های ایران نباید در سطح آکادمیک باقی بمانند. ورود به حوزه کارآفرینی و ایجاد شغل ضروری است.

پروفسور ایینگ همچنین پیشنهاد کرد که دانشگاه تربیت مدرس به شدت وارد تعامل با صنعت و جذب شرکت ها گردد.

دکتر احمدی در ادامه اظهار داشت: بیشتر دانشگاه های سطح بالای کشور کار خود را به خوبی انجام داده اند و فارغ التحصیلان دانشگاه ها در جایگاه شغلی درست قرار می گیرند و کمک اقتصادی به برنامه های بعدی آنان ارائه می¬گردد. جامعه ما به مدت طولانی دارای محدودیت های اقتصادی بوده است.

در پایان این نشست دکتر نادری منش پیشنهادی مبنی بر انعقاد تفاهم نامه همکاری بین دانشگاه تربیت مدرس و موسسه نانوتکنولوژی و مهندسی زیستی مطرح نمود.