برگزاری جلسه دفاع ازرساله خانم طرلان فرهوش - گروه علوم دامی

خلاصه خبر: بررسی پراکنش و تراکم جمعیت نماتدهای سیستی غلات در مزارع گندم استان¬های اصفهان و چهار محال بختیاری تعیین خسارت و ارزیابی واکنش تعدادی از ارقام نسبت به گونه غالب

گروه: علوم دامی اصلاح نژاد دام

جلسه دفاع از رساله :خانم طرلان  فرهوش                                                  

عنوان رساله:بررسی پراکنش و تراکم جمعیت نماتدهای سیستی غلات در مزارع گندم استان­های اصفهان و چهار محال بختیاری تعیین خسارت و ارزیابی واکنش تعدادی  از ارقام نسبت  به گونه غالب

ارائه کننده:طرلان فرهوش

استاد راهنما :  آقای دکتر رسول واعظ ترشیزی

استاد راهنمای دوم: آقای دکتر علی اکبر مسعودی

 استاد مشاور اول : آقای دکتر حمید رضا رضایی

 استاد مشاور دوم : آقای دکتر محمود تولایی 

استاد ناظر داخلی:آقای دکتر علیرضا احسانی

استاد ناظر داخلی:آقای دکتر سجاد رشیدی منفرد

استاد ناظر خارجی : آقای دکتر محمد مرادی شهربابک

استاد ناظر خارجی:سعید اسماعیل خانیان

نماینده تحصیلات تکمیلی: آقای دکتر علیرضا احسانی

مکان : آمفی تئاتر شماره 2

تاریخ: 95/09/06

ساعت: 11

چکیده:

گوزن مرال، بزرگ‌ترین گوزن بومی ایران است که درگذشته در زیستگاه وسیع خزری وجود داشته است. در طی چندین دهه اخیر به دلایل متعددی از قبیل از بین رفتن جنگل‏ها، پیشروی شهرها و شکار غیرقانونی، تعداد زیادی از افراد این‌گونه از بین رفته، جمعیت آن به‌صورتتفکیک‌شده درآمده و یا به‌شدتکاهش‌یافته است. به صورتی که در حال حاضر یک جمعیت آزاد و چند جمعیت تفکیک‌شده بسیار کوچک در مناطق حفاظت‌شده و پارک‏ها، از این گوزن وجود دارد. فرآیند تکه‏ تکه شدن جمعیت و کاهش افراد آن، موجب کاهش تنوع ژنتیکی درنتیجه کاهش قابلیت سازگاری با محیط و شایستگی در حیوانات وحشی می‏گردد. به همین دلیل ضرورت مدیریت حفاظتی چنین جمعیت‏هایی احساس می‏گردد. به‌منظور اجرای یک تکنیک مدیریتی موفق، باید اطلاعات کافی در مورد ساختار ژنتیکی و ترکیب جمعیتی از گونه موردنظر وجود داشته باشد. به‌منظور بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت‏های مرال بومی ایران،‌ از جمعیت‏های مناطق حفاظت‌شده و جمعیت آزاد نمونه‏های سرگین، خون و بافت جمع‏آوری و تنوع ژنتیکی بین و درون جمعیت‏های موجود به کمک ژنوم میتوکندری و مارکرهای میکروستلایت موردبررسی قرار گرفتند.

جایگاه‏های میتوکندری شامل D-Loop، cytbو 12srRNAبودند. این جایگاه‏ها به‌صورت جدا و به‌صورت یک توالی کامل آنالیز شدند. نتایج حاصل از توالی کامل 3 جایگاه میتوکندری نشان داد که در جمعیت‏های گوزن مرال ایرانی تنوع ژنتیکی کم و میزان آن 6/55 درصد در بین جمعیت‏ها و 4/44 درصد در درون جمعیتها بود. این تنوع ناشی از تنوع در توالی جایگاه D-Loopبود و مقدار آماره Fstبه‌دست‌آمده برای این جایگاه بین جمعیت‏های موردبررسی معنی‏دار بود. جمعیت گرگان بیشترین مقدار تنوع ژنتیکی را در بین جمعیت‏های موردبررسی نشان داد. مقدار فاصله ژنتیکی بین جمعیت‏های آذربایجان شرقی و مازندران و جمعیت‏های سمنان و قزوین به‌طور معنی‏داری بیشتر از جمعیت‏های دیگر بود. تعداد 11 هاپلوتیپ در بین توالی‏های میتوکندریایی موردبررسی مشاهده و تنوع هاپلوتیپی 95 درصد برآورد شد. ضریب گسترش جمعیتی Tajima's D(879/1-) نشان داد که جمعیت‏های موردبررسی در گذشته در معرض انتخاب شدید طبیعی قرار گرفته و اثر فاندر در آن‏ها وجود دارد. در بررسی رابطه فیلوژنتیکی مرال‏های بومی ایران با دیگر زیرگونه‌های گوزن قرمز، مرال‏های ایران در کلاستر گوزن‏های قرمز منطقه اروپایی غربی قرارگرفته و با گوزن‏های آسیای مرکزی و گوزن‏های آفریقا-شمال امریکا شباهت کمتری را نشان دادند.

برای تعیین تنوع ژنتیکی جمعیت‏های مرال ایران، 12 جایگاه میکروستلایت در این جمعیت‏ها تکثیر شد. نتایج نشان داد که جایگاه‏های موردبررسی بسیار چندشکل بودند و مقدار متوسط چندشکلی برابر با 76 درصد بود. مقدار شاخص تثبیت رایت Fدر جمعیت‏های موردبررسی منفی به دست آمد که نشان‏دهنده وجود تنوع ژنتیکی در داخل این جمعیت‏ها بر مبنای جایگاه‏های میکروستلایت بود. نتایج آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که 10 درصد از تنوع ژنتیکی حاصل در بین جمعیت‏ها و 90 درصد در داخل جمعیت‏ها می‏باشد. ماتریس شباهت ژنتیکی بیانگر وجود شباهت بیش از 90 درصد در بین جمعیت‏های مرال بود.

به‌منظور تعیین ترکیب جنسیتی جمعیت‏های موردبررسی، از توالی ژن آمیلوژنین وابسته به کروموزوم‏های XوY  استفاده شد. با توجه به اینکه این ژن درروی کروموزوم Yدارای جهش حذفی به طول 54 جفت باز می‌باشد، ‌الگوی تکثیر شدن این ژن بر روی دو کروموزوم متفاوت بوده و باندهایی با اندازه متفاوت ایجاد می‌نمایند. افراد مذکر دارای 2 باند به طول 231 جفت باز (برای کروموزوم X) و 180 جفت باز (برای کروموزوم Y) و افراد ماده دارای 1 باند به‌اندازه 231 جفت باز می‌باشند. بررسی رابطه فیلوژنتیکی توالی‏های آمیلوژنین وابسته به کروموزوم‏هایX و Yبیانگر تکامل مستقل و متفاوت این دو نسبت به یکدیگر بود.

با توجه به مقادیر فاصله ژنتیکی و آماره Fstبه‌دست‌آمده برای توالی‏های میتوکندری و جایگاه‏های میکروستلایت، می‏توان توصیه نمود که از جمعیت گرگان گوزن نر به دیگر جمعیت‏های مناطق حفاظت‌شده انتقال داده شود تا بدین ترتیب با برقراری جریان ژن، مقدار تنوع ژنتیکی داخل این جمعیت‏ها بهبود پیداکرده تا از کاهش بیشنر آن جلوگیری شود. در مرحله بعد می‏توان برای حفاظت بهتر این جمعیت‏ها، تکنیک جابجایی جمعیتها را نیز در نظر گرفت.

واژه‏های کلیدی:گوزن مرال ، تنوع ژنتیکی،  ساختار جمعیتی ، حفاظت

 

 

 

 

 

 

 


24 آبان 1395 / تعداد نمایش : 3891